De 'bakken' (deel 1)

De bakken worden 500 mm breed, 500 mm diep en in totaal 100 mm hoog. Ik gebruik goedkoop multiplex van 9 mm dikte voor de buitenrand. De afdekplaat is gemaakt van 5 mm dik multiplex. De randen moeten dus 95 mm hoog zijn om samen met de 5 mm dikke plaat op totaal 100 mm te komen.

Ik heb platen gezaagd voor 20 bakken (met professionele hulp van mijn schoonvader). 16 bakken van 100 mm hoogte en vier bakken van 80 mm hoogte. Het niveauverschil tussen het achterste deel van de baan en het voorste deel zal 80 mm worden. De laatste vier bakken worden gestapeld om zo de twee keerlussen te verbergen. Bovenop deze bakken komt een stad.

Om een indruk te geven hoe het werkt met de eerste vijf bakken:






Ik kan straks 'gewoon' een bak er uit halen, en helemaal gaan aankleden. Als ik de bak zat ben, kan ik hem vervangen door een andere bak.

De basis: het frame

Zoals bij mijn uitgangspunten staat, zal mijn baan bestaan uit 'bakken' van 500 bij 500 mm. Deze bakken worden los op een frame geplaatst. Het eerste deel van het frame is nu klaar. Het frame is eenvoudig van opzet. Het is 1000 mm breed en 2750 mm lang. Het geheel staat op vijf poten. Op dit frame passen twee keer vijf bakken. Voor de beeldvorming: dit deel zal het grote station gaan dragen (zie het baanontwerp).

Voor de snelle rekenaars onder ons, vijf keer 500 mm is 2500 mm. Het frame is echter 250 mm langer.
Het achterste deel van mijn baan zal een niveau hoger liggen dan het voorste deel. Omdat de bakken zelf ook 100 mm hoog worden, moet ik iets verzinnen om met het hoogteverschil om te gaan. Ik ga het baanontwerp iets aanpassen, waardoor de hoofdlijn achter alle bakken langs gaat lopen. Dit deel van de baan zal over 2500 mm, 70 mm zakken.
In het huidig ontwerp loopt de hoofdlijn onder de achterste bakken door. Dat kan niet als de bakken 100 mm hoog worden én de bakken moeten onderling uitwisselbaar blijven.

Dit betekend dus dat ik bovenop het achterste deel van het frame, nog een verhoging moet maken van 70 mm hoogte.

Baanontwerp

Al enige tijd heb ik een aardig idee van hoe mijn baan eruit moet gaan zien. De afgelopen jaren heeft dit idee aardig kunnen rijpen.

Het belangrijkste item op mijn baan is het grote, lange station. Ooit heb ik een baanontwerp gezien van een kopstation, dat niet echt een kopstation was. Een aantal van de sporen liepen stiekem onder een stad verder, naar een verborgen keerlus. Dit idee, het 'fictieve kopstation', gebruik ik ook in mijn ontwerp. De achterste vier sporen van het kopstation verdwijnen onder een stad. Feitelijk is het een dubbelspoors keerlus dat tegelijkertijd een schaduwstation is.

Bij het grote station komen de hoofdlijn en nevenlijn samen. Treinen van de nevenlijn moeten (na kopmaken) de hoofdlijn op kunnen rijden en andersom. Vanuit mijn 'verleden' heb ik nog een aantal gebogen wissels. Die gebruik ik achterin de wisselstraat om ruimte te besparen waardoor ik plaats heb voor lange perrons.

De nevenlijn onttrekt de hoofdlijn uit het zicht, waardoor de hoofdlijn een niveau naar beneden kan. Aan de nevenlijn ligt een doorgaand station. Echter loopt het spoor niet door in verband met ruimtegebrek.
De hoofdlijn komt op de voorgrond weer terug, waar deze na lange stukken met flauwe bochten uiteindelijk onder de stad, onder de keerlus/schaduwstation van het grote station verdwijnt. Ook hier ligt een dubbelspoors keerlus/schaduwstation.

Uitgangspunten

Sinds ik een kind was, ben ik bezig geweest met modeltreinen. Mijn vader ging op een gegeven moment over van HO- naar N-spoor. Ik ben daar toen in meegegaan. Uiteindelijk heb ik alle spullen van mijn vader overgenomen en bewaard tot ik (eindelijk) een ruimte had voor een modelbaan.

Ik heb nu een kamer tot mijn beschikking van bijna drie meter bij bijna drie meter. Helaas kan ik die ruimte niet volledig benutten, want één van de muren is het schuine dak en in één hoek hangt de CV-ketel. De ruimte die ik kan gebruiken is eigenlijk een L-vorm, van 2500 bij 2500 mm, en 1000 mm diep.
Het idee is om op dit oppervlak een baan te creëren bestaande uit een  geelectrificeerde hoofdlijn en een diesel nevenlijn in het Nederlands-Duits grensgebied in het tijdperk tussen 1990 en nu.

Het is erg aantrekkelijk om in een grote baan, zo veel mogelijk onderwerpen, scenario's, of andere 'leuke dingen' te stoppen.
Tijdens mijn bezoek aan Eurospoor 2013 heb ik gezien dat daardoor drukke, en vooral sfeerloze banen ontstaan. Dus: less is more. Maar goed, wat wil ik dan?

Ik wil heel graag met lange treinen rijden (ik heb niet-voor-niets voor N-spoor gekozen!). Een lange trein is bij mij een locomotief met zes rijtuigen, zo'n 1200 mm lang. Ik moet dus een station hebben, met een perronlengte van 1200 mm. Daarnaast wil ik de trein in z'n volledige lengte zien rijden. Dus wil ik lange stukken spoor hebben met flauwe bochten.
Ik wil een heel groot station met een mooie overkapping en een indrukwekkende wisselstraat met wissels met een hoek van 10°.

Tot slot wil ik 'modulair bouwen' bij mij betekend dat ik de baan in vierkantjes van 500 bij 500 mm op deel. Een aantal van deze vierkantjes samen vormen één scenario met één onderwerp. Het idee hierachter is dat als nik een deel zat ben, ik het makkelijk kan vervangen door een nieuw stuk, zonder de baan ge moeten afbreken. Daarnaast is een stukje modelbaan van 500 bij 500 mm nog eens makkelijk mee te nemen op vakantie, zodat ik op een regenachtige dag lekker kan werken aan mijn hobby.